واکنش‌های عجیب و غریب برخی ورزشکارهای غیر فوتبالی همچنان به حواشی جام ملت‌های فوتبال آسیا که منجر به حذف تیم ایران پای فینال شد، ادامه دارد.

هدیه خطیبی/ واکنش‌های عجیب و غریب برخی ورزشکارهای غیر فوتبالی همچنان به حواشی جام ملت‌های فوتبال آسیا که منجر به حذف تیم ایران پای فینال شد، ادامه دارد. این واکنش‌ها به سطحی رسیده که پر بیراه نیست اگر گفته شود تعدادی از آنها در کمین نتایج شاگردان کی‌روش و اتفاقات بعد از آن نشسته بودند تا گله‌های‌شان را حتی با رنگ و بوی توهین و ادبیات دور از شأن یک ورزشکار روی دایره بریزند.

بعد از حسین کیهانی قهرمان سه هزار متر با مانع دوومیدانی در بازی‌های آسیایی که لقب میلیاردر خورهای مستطیل سبز را با حمله به وزیر ورزش به تیم کی‌روش داده بود، احسان حدادی، احسان روزبهانی و حسین توکلی هم محترمانه نقد خود را روانه استوری‌های اینستاگرام کردند،کاراته کاها هم پست مشترکی گذاشتند و آرش میراسماعیلی هم در توییتر نوشت:«کی‌روش شاه رفت و سفر ابدی با پول مردم خوش بگذره...»

کوفتتون بشه بی‌غیرتا!!!

اما بامداد شنبه عجیب‌ترین و تندترین واکنش از سوی بهداد سلیمی با دو استوری در صفحه رسمی اینستاگرامش منتشر شد. بهداد که ابتدا شک کردیم کار خودش باشد، بریده‌ای از خبر خبرگزاری ایسنا مربوط به پاداش یک میلیون دلاری وزارت ورزش به فوتبالیست‌ها را با دو جمله «کوفتتون بشه بی‌غیرتا » و «خواهشا دیگه حرفی از مردم و عشق به وطن نزنین. همتون فاسد و بنده پولین.#فوتبالیست_بی_غیرت» انتخاب و روانه فضای مجازی کرد.

در مقابل این جملات آنقدر چشم‌ها گرد شد و دهان‌ها از تعجب باز ماند که احتمالا بازتاب آن به خود قهرمان المپیک هم رسید. بهداد دقایقی بعد پستش را پاک کرد و متن عذرخواهی نوشت که کنایه‌هایش دست کمی از متن قبلی نداشت.

در متن کامل و بدون تصحیح عذرخواهی بهداد که با توجه به نوع نگارشش و چسبیده شدن کلمات مشخص بود هول هولی نوشته شده، آمده:«به خاطر استوری قبل عذرخواهی می‌کنم که کلماتی رو به کار بردم که در شأن شما مردم عزیز و من نبود ولی آدم ناراحت میشه میبینه کهیک ورزشکار کلی از بیت‌المال براش هزینه میشه تا پرچم رو ببره بالا بعد از 43 سال هیچ افتخاری برای ایران به دست نیاوردن و یک میلیون دلار یعنی 12 میلیارد یعنی برای هر بازیکن 500 میلیون تومانپاداش در نظر میگیرن برای برد یمن و عمان و ...اونوقت مردم ما باید لنگ فراهم کردن اولین نیازهای زندگیشون باشن. از صمیم قلب دوستون دارم.»

بهداد در متن پر اشکال عذرخواهی‌اش پشت مردم را گرفت تا کمی از فشار انتقادها نسبت به استوری اولش را کم کند اما کار از کار گذشته بود و فضای مجازی پر شده بود از تصویری که او پاک کرده بود.

قهرمان المپیک 2012 لندن را ورزشکار نجیبی می‌شناختیم که اگرچه یک دوره همسو با بقیه ملی‌پوش‌ها در تیم ملی مقابل کوروش باقری و حسین رضازاده ایستاد اما در تمام سال‌های آخر وزنه زدنش بدون توجه به حواشی تیم ملی و داستان‌های کیانوش رستمی یا حتی حواشی فدراسیون علی مرادی سرش به تمرین بود و حتی در مصاحبه‌هایش خیلی محتاط و حساس درباره موضوعات مختلف اظهار نظر می‌کرد تا پایش ناخواسته وارد ماجرایی نشود. اما انگار کارد به استخوان بهداد رسیده بود یا چیزی در گلویش گیر کرده بود تا شتاب زده جملاتی را بنویسد. جملاتی که متاسفانه از حافظه‌ها پاک شدنی نیست.

گله بهداد می‌تواند به خاطر کوتاهی‌های وزارت ورزش در قبال رشته‌های غیر فوتبالی درست باشد و اتفاقا در همین دو سال آینده و در نزدیکی المپیک دوباره تمام مدیران پشت به فوتبال سمت ورزشکارانی می‌چرخند که اعتبار ورزش ایران را در توکیو حفظ کنند اما اگر حتی از نوع ادبیات بهداد هم بگذریم، نمی‌توانیم منکر تفاوت‌های فوتبال با بقیه رشته‌ها چه از لحاظ اقبال عمومی، چه وضعیت اسپانسری و تاثیرش بر جامعه و هزاران مورد دیگر شویم. فراموش نکنیم فوتبال برخلاف بسیاری از رشته‌ها برای مردم فقط در بعد ملی خلاصه نمی‌شود و بازی‌های باشگاهی آن هم در طول سال مردم را درگیر می‌کند پس در همین راستا میزان توجه و مراودات مالی‌اش هم متفاوت است. تنها رقابت‌های باشگاهی لیگ بسکتبال NBA آمریکا از لحاظ مالی از فوتبال جلوتر است که حتی این غول آمریکایی از بعد اقبال عمومی در تمام دنیا به پای مثلا فینال جام جهانی فوتبال یا بعضی مسابقات حساس از این دست نمی‌رسد.

تاوان جذابیت فوتبال از جیب مردم

نویسنده ای درباره اعجاب فوتبال نوشته:«فوتبال با تمامی جذابیت‌ها و هیجاناتش، امروز فقط یک ورزش یا سرگرمی صرف محلی نیست. همان محلات فقیرنشین شهرها و کشورهای جهان که دو توپ پلاستیکی را متداخل یکدیگر می‌گذارند و پا به توپ می‌شوند و فردا می‌شوند پله یا همین کی‌روش خودمان. امروز فوتبال پدیده‌ای شگفت‌انگیز فرامرزها و ملت‌هاست. به جز فوتبال، بازی گروهی بسیاری داریم اما حاکمیت سیستم در فوتبال، شگفت‌انگیزتر، همه‌گیرتر و جذاب‌تر است. چون بسیاری از جاها، اینجا هم فساد اخلاقی و مالی، رواج دارد و اجتناب ناپذیر زندگی اجتماعی است. این دیگر خاصیت برخی از انسان‌هاست که گَند را با خود همه جا می‌برند، گندیده شدن برخی از بازیکنان یا حتی مربیان و رییس فدراسیون جهانی فوتبال، به پای خود فوتبال نوشته نمی‌شود. شهرت برای تعدادی آفت است. بالا بودن درآمد فوتبالیست‌ها یا مربیان و... نیز تاوان جذابیت‌های بازی است که از جیب ملت پرداخته می‌شود. امروز جامعه بدون فوتبال در نقشه جهانی دیده نمی‌شود. فوتبال و برتری در آن یعنی قدرتمندی یک ملت.»